Biografie Richard >>

Even voorstellen

Richard Bonhof is de naam. Geboren te Wilp op 27 juli 1972 en woonachtig in Wilp. Werkzaam bij Bonhof, Landbouw- en Industrietechniek te Wilp.

Even wat uitleggen...

2002

Tijdens een revalidatieperiode in 2001 - 2002 op het Loo Erf, een revalidatiecentrum voor blinden en slechtzienden in Apeldoorn, kwam ik in contact met de slechtziende Jan Mulder welke deel heeft genomen aan vele wedstrijden met de tandem, waaronder ook meerdere Paralympics.
Van het één kwam het ander. Van Jan mocht ik een tandem proberen en al gauw was ik verkocht. In 2002 heb ik vervolgens mijn eigen tandem gekocht. 

2003

In het begin van 2003 heb ik veel gereden met Wijnand van Gortel, één van de voorrijders uit Jan z'n team. In de wintermaanden van 2003 - 2004 ben ik veel gaan trainen met Ben van den Berg.
Mijn eerste seizoen, seizoen 2003, heb ik mogen optrekken met het IZA-tandemteam van Jan Mulder om zo ervaring op te doen met het wielrennen.

2004

Met het seizoen 2004 voor de deur ben ik op zoek gegaan naar sponsors, daar de kosten ondertussen aardig oplopen. Mede dankzij mijn huidige sponsors is het uitvoeren van deze sport voor mij mogelijk maar ook zonder mijn voorrijders en Jan Mulder was het nooit zover gekomen.
In 2004 was Patrick van Gortel diverse malen mijn piloot tijdens wedstrijden en trainingen. Patrick heeft in het verleden ook veel gekoerst met Jan Mulder. Met Ben van den Berg heb ik in dit jaar weer ontzettend veel kunnen trainen, vaak vergezeld door Wijnand en Jan.

Goede tijden, slechte tijden
Hoogtepunten in 2004 waren toch wel het NK tandem te Eibergen en het NK tijdrijden te Texel. Met de 1e plaats in Eibergen en 3de plaats op Texel was ik enorm tevreden. Pech hadden we ook in 2004. Tijdens een training onderuit maar ook bij de Ronde van België kwamen Patrick en ik hard ten val met team Mulder in het wiel.
In november 2004 heb ik mijn debuut gemaakt op de wielerbaan te Sloten. Een fantastische ervaring welke inmiddels een vervolg heeft gekregen.

2005

Patrick van Gortel was in 2005 weer mijn piloot tijdens de diverse wedstrijden in binnen- en buitenland en met Ben was het weer veel trainen. Wederom enkele keren podium maar ook weer diverse teleurstellingen. Toch nog te weinig kracht, toch nog te weinig duurvermogen ofwel: werk aan de winkel.
In 2005 ook deelgenomen aan het EK baan te Alkmaar. Mijn piloot tijdens dit evenement was Maas van Beek aangezien Patrick uitgevallen was.  

2006

Met een vol programma gaan we aan "seizoen 2006" beginnen. Patrick van Gortel en Joop Verstraten zijn vaak mijn piloot. Tijdens diverse internationale wedstrijden kunnen we goed mee komen en rijden enkele malen podium. Voor het eerst hebben Patrick en ik dit jaar deelgenomen aan een baanwedstrijd in het Engelse Manchester en Newcastle.
Eind juli zien Patrick en ik dat we op de einduitslag van de Europacup wedstrijden op de 4de plaats staan als 1ste Nederlands team!!! Het zal je maar gebeuren. Met een WK op komst moet dit toch gunstig zijn zou je zeggen.
Niet dus. De KNWU laat ons alleen de baanwedstrijden rijden.
Alsof dit niet genoeg is wordt ik tijdens het NK baan door de tijdelijke coach van de KNWU gediskwalificeerd. Ik zal hier niet vermelden hoe de verhouding tussen mij en de KNWU toen was, in ieder geval weinig goeds. Gehandicapten en de KNWU zullen nooit bij elkaar passen.

2007

Met gemengde gevoelens stap ik 2007 in. De KNWU heeft een flinke dreun op mijn motivatie gegeven. Ik stond op het punt om daarom te stoppen met het tandem wielrennen totdat Jan Mulder me in contact brengt met het Noord Hollandse Ruiter Dakkapellen Wielerteam. Via hen kom ik in contact met Ruiter renner Jeroen Lute uit Zuid-Scharwoude. Sindsdien gaat alles in vogelvlucht.
Jeroen is een sterke renner en samen vormen we een goed koppel. We kunnen goed met de top mee komen en werden in juli Nederlands Kampioen op de weg. Het begint een professioneel tintje te krijgen en langzaam maar zeker begin ik ook de familie Lute te kennen. Ook zij zijn razend enthousiast en behulpzaam.
In augustus hebben we deel genomen aan het WK in Bordeaux, Frankrijk. Op alle onderdelen, baan, weg en tijdrit waren we actief.
Op de baan zat het niet helemaal mee. De 1 km liep anders als gepland, de 4 km ging niet lekker vanuit het startblok maar bij de sprint eindigde we als 8e.
De tijdrit op de weg liep niet en we eindigde als 16e. De wegwedstrijd konden we goed mee komen totdat we door toedoen van een ander tandem ten val kwamen. Uiteindelijk eindigde we als 9e.
Door onze 8ste plaats op de baan hadden we de B-status te pakken beweerde bondscoach Mathijs Honig. Dit bleek achteraf niet te kloppen.
Door alle pech hadden we geen nominatie voor Peking te pakken, een enorme teleurstelling. We zouden nog een kans krijgen in Columbia tijdens een wereldbekerwedstrijd in november 2007. Na lang wachten kregen we antwoord: groen licht voor Columbia!! we mogen erheen.
Echter, op het laatste moment wordt dit weer ingetrokken. We mogen niet naar Columbia waardoor Peking definitief einde is voor ons.

2008

Wat eind 2007 gebeurde, hoe we zijn behandeld, was erg treurig. Ik heb het weer even helemaal gehad met de KNWU en besluit het tandemen op een heel laag pitje te zetten en nog eens goed na te denken over een vervolg.
In december, januari en februari ben ik druk bezig met mijn nieuwe woning. De tandem raak ik niet aan en ook het NK baan sla ik over. Toch begint het weer te kriebelen en direct nadat ik verhuisd ben zit ik weer op de tandem. Ondertussen heeft er zich al weer heel wat afgespeeld met de KNWU, we worden foutief geïnformeerd wat veel frustratie op wekt terwijl het seizoen nog moet beginnen. Even leek het erop dat we toch nog in de race waren voor Peking, later blijkt dit wederom niet zo te zijn.
In mei rijd ik met Jeroen het NK tijdrijden op de weg en we winnen! In de ronde van België winnen we de proloog en zetten een nieuw baanrecord neer! Uiteindelijk eindigen we als 4e in het eindklassement.
In Duitsland nemen we deel aan het DK baan, we winnen de 1 km en de 4km. In Frankrijk kunnen we ook goed meekomen tijdens een wereldbeker wedstrijd en met veel trainingsuurtjes op de baan, winnen we het NK baan te Apeldoorn.


2009

2009 werd weer een jaar vol verrassingen. Bondscoach aangepast sporten Mathijs Honig is eindelijk weg dus dat is al een hele opluchting.
Eelke van der Wal wordt de nieuwe coach dus eens afwachten wat hij allemaal gaat veranderen. Het kan allemaal zo mooi gebracht worden maar toch is het telkens eerst zien dan geloven.
Al vrij vroeg in het seizoen reizen we af naar Engeland voor 2 wereldbekerwedstrijden. Met te weinig voorbereiding maar wel met de nodige baantrainingen de afgelopen winter, nemen we deel aan deze 2 baan evenementen. In Manchester weten we 2 maal podium te rijden tussen de toppers, dit was super. Ook in Newport rijden we ons in de kijkers en met een goed gevoel keren we huiswaarts. Met deze resultaten hebben we ons gelijk geplaatst voor het WK baan.
In Gippingen, Zwitserland, nemen we deel aan een wereldbekerwedstrijd op de weg. De wegwedstrijd wordt uiteindelijk beslist in de sprint, we komen net iets te kort en eindigen als 2de. Ook bij de tijdrit moeten we de Polen voor laten gaan en dus zijn we weer 2de
Vervolgens nemen we nog deel aan diverse tijdritten in Nederland en trainingsweekenden op Papendal om ons voor te bereiden op het WK weg in Bogogne Italië.
Tijdens het WK in Italië zetten we een 6de tijd neer op de tijdrit en bij de wegwedstrijd komen we ten val. Dit was erg jammer want we konden goed mee komen.
Het WK baan loopt ook anders als gehoopt. De 1 km. worden we 8ste maar de 4 km. kunnen we niet rijden omdat Jeroen ziek wordt.
Het NK baan zetten we nog wel op onze naam net als het jaar ervoor.
Seizoen 2010 staat weer voor ons en ook coach Eelke van der Wal heeft de selectiecriteria voor het WK Columbia bekend gemaakt. Dit liegt er niet om. We zullen nog harder moeten trainen en rijden. De nodige trainingsdagen op Papendal staan weer op de agenda en ook zullen we weer veel baantrainingen en tijdritten op de weg pakken.

2010

Het jaar 2010 beloofde een mooi jaar te worden. Met een B-status op zak en de overwinning op het NK baan in december 2009 heb ik er weer zin in.
Echter het loopt anders.
We rijden bijna geen wedstrijden en piloot Jeroen Lute heeft weinig tijd. Ik train even mee op Papendal maar voel me hier niet echt welkom.
Ook door diverse andere zaken wordt mijn hele seizoen niks en plaats ik mij niet voor het WK weg in Cananda.
Eind 2010 willen Jeroen en ik toch weer hard gaan trainen op de baan, in de hoop ons te plaatsen voor het WK baan in Italië in 2011.

2011

Ook al voldoen we niet aan de limieten die gelden voor het WK baan, mogen we toch naar Italië in de hoop er een status te halen.
Dit lukt helaas niet en na het WK besluit Jeroen te stoppen met tandemrijden, erg jammer.
Ik probeer dit jaar de draad weer op te pakken en train weer mee op Papendal. Inmiddels heb ik nu al enkele wedstrijden gereden op de weg in Frankrijk, Spanje en Zwitserland.
In Zwitserland haal ik met Dennis Raadtgever een nominatie binnen waardoor ik de A-status krijg.
Met Cor van Leeuwen neem ik in september deel aan het WK weg in Denemarken. Wij mogen alleen op de weg rijden samen met Patrick Bos en Rinne Oost.
Een 13de plek is niet voldoende om ons te kwalificeren voor Londen.
Eind 2011 zit ik te twijfelen. Het och nog op de baan gokken of niet. Ik probeer het toch en ga met Yorick Bos me richten op de korte onderdelen, sprint en 1 km.

2012

Ook al hebben Yorick en ik niet voldaan aan de selectie eisen voor het WK baan in L.A., we mogen toch mee. Na zo’n 4 maanden intensief trainen in Apeldoorn en Papendal staan we in februari op de baan in het Amerikaanse L.A. in de hoop ons daar te kwalificeren voor de Paralympics in Londen.
Helaas, het lukt niet. We hebben er alles aan gedaan maar komen te kort.
Na de baan zit het er met Yorick op. Ik ga me weer richten op de weg en ga aan de slag met Maarten Nijland, ex-prof veldrijder. Ook al is de periode kort, we proberen het toch en trainen nog diverse malen samen. Mee trainen met de selectie mag niet dus we trekken maar weer ons eigen plan.
Met Patrick van Gortel rijd ik nog in Spanje en Frankrijk (Maarten was verhinderd), met Maarten de Ronde van België en een wereldbeker in Italië. Helaas komt er niet uit wat er in zit. Maarten is een goede piloot en toffe gozer maar de periode samen is te kort. We kwalificeren ons niet en besluiten het hierbij te laten. Ik rijd de wereldbeker in Spanje niet en stop even met koersen. Wel blijf ik door fietsen en eind 2012 train ik weer op de baan in Apeldoorn

Mijn doel, de Paralympische Spelen heb ik niet gehaald. Hoe nu verder is even kijken. Fietsen blijf ik maar ook andere zaken krijgen nu meer de aandacht. Even wat tandems opruimen en door blijven fietsen.

Met vriendelijke groet,
Richard Bonhof